De trigger van het delen
Onlangs las ik een berichtje van iemand over schrijven en het delen hiervan. Alhoewel vaak deels geïnspireerd, elk verhaal blijft ook een eigen weergave waarin de beleving verweven zit. Sterker nog, wanneer je je goed afstemt op het verhaal en de schrijver, dan voel je vaak feilloos aan wat er wel of niet “klopt” en waar deze persoonlijke beleving zit. Het “niet” kloppen kan van alles betekenen. Want enerzijds kan het zijn dat de schrijver in zijn proces de dingen verwoordt en de zaken dus gekleurd vanuit zijn emotie weergeeft. Anderzijds kan het verhaal ook van alles triggeren of losmaken bij de lezer. En alhoewel het verhaal dus bij de schrijver hoort, de processen zijn universeel en kunnen dus ook op een heel ander vlak iets bij de lezer in beweging zetten.
Schrijven is als het leven; een interactie tussen onszelf en onze omgeving. Voor lezen geldt hetzelfde. Wanneer we ervoor open staan geeft onze omgeving ons allerlei inzichten, het als het schrijven én het lezen dat kan doen. Pas wanneer we zelf zover zijn dat we alles werkelijk leren doorzien vanuit een dieper (hoger) inzicht en hiermee kunnen accepteren, worden we steeds minder geraakt en kunnen we het laten zijn zoals het is. Word je dus geraakt, of voel je het proces van de schrijver, ga dan ook op ontdekkingsreis bij jezelf en kijk wat er bij jou nog gezuiverd mag worden.
De mens is een complex wezen. Complex omdat we een rugzak bij ons dragen die gevuld is met persoonlijke ervaringen, vaak uit verschillende levens. Complex ook omdat we door interactie, inclusief de interactie vanuit onze rugzak, vaak reageren op onze omgeving zonder hierin onze eigen rol te herkennen en te erkennen. En zeker complex omdat alles vanuit de dualiteit keuzes lijkt te vereisen en we niet geleerd hebben om de dingen gewoon te kunnen laten zíjn.
Daarom is zowel lezen als schrijven voor mij een heerlijke vorm van interactie. Beiden kennen een tijdloze benadering, onafhankelijk van het moment. Het stelt je in staat te verinnerlijken, te beschouwen, te reflecteren en eruit te halen wat voor jou op dat moment gewenst is. Lees een verhaal over een half jaar opnieuw en je zult merken dat je op een andere wijze wordt getriggerd en er andere zaken worden losgemaakt.
Als lezer ben ik daarom dankbaar voor het delen van de inzichten van de schrijver, zijn verhalen en dus ook zijn persoonlijke beleving. Het samenspel van deze items levert een uniek verhaal op wat mij weer nieuwe inzichten oplevert.
En als schrijver ben ik dankbaar voor mijn lezers. Enerzijds omdat ook de reacties die ik terugkrijg vaak een mooie interactie opleveren die voor beiden dan weer nieuwe inzichten mogen verschaffen. En uiteraard is het ook een extra motivatie om de verhalen niet enkel voor mijzelf te houden, maar zeker ook te blijven delen.
Ook jij als lezer dus een dikke dankjewel voor de inzichten die deze interactie oplevert!
Daarom is zowel lezen als schrijven voor mij een heerlijke vorm van interactie. Beiden kennen een tijdloze benadering, onafhankelijk van het moment. Het stelt je in staat te verinnerlijken, te beschouwen, te reflecteren en eruit te halen wat voor jou op dat moment gewenst is. Lees een verhaal over een half jaar opnieuw en je zult merken dat je op een andere wijze wordt getriggerd en er andere zaken worden losgemaakt.
Als lezer ben ik daarom dankbaar voor het delen van de inzichten van de schrijver, zijn verhalen en dus ook zijn persoonlijke beleving. Het samenspel van deze items levert een uniek verhaal op wat mij weer nieuwe inzichten oplevert.
En als schrijver ben ik dankbaar voor mijn lezers. Enerzijds omdat ook de reacties die ik terugkrijg vaak een mooie interactie opleveren die voor beiden dan weer nieuwe inzichten mogen verschaffen. En uiteraard is het ook een extra motivatie om de verhalen niet enkel voor mijzelf te houden, maar zeker ook te blijven delen.
Ook jij als lezer dus een dikke dankjewel voor de inzichten die deze interactie oplevert!
