Enkel de interactie met je omgeving zorgt ervoor dat je kunt groeien. Een bekende kreet is delen=vermenigvuldigen. Niets is minder waar en zeker voor mij één van mijn leerdoelen.
In mijn vorige blog “de roep om verinnerlijking” sprak ik over eigen identiteit, het zoeken van de vrijheid in jezelf, maar ook vanuit je eigenheid durven keuzes te maken. In deze blog een kleine nuancering van deze roep om verinnerlijking.
Vanuit het grotere perspectief gezien hebben we het bij identiteit nog steeds over “eigenheid” en dus over ego. In ons leven maken we van alles mee, leren we vanuit onze ervaringen en zullen we uiteindelijk tot de conclusie komen dat het niet om ons gaat. Niet om onze identiteit, niet om onze eigenheid en niet om ons ego. Er is een groter iets, iets waar we onderdeel van uitmaken, iets waarin we een rol spelen en waar we zelf leren en steeds wijzer worden, maar ook een spiegel zijn voor anderen.
Wanneer we ons volledig zouden afsluiten van de wereld om ons heen, geen prikkels meer van buiten krijgen en enkel nog zouden verinnerlijken, betekent dit in feite dat we ons afsluiten voor een deel van de evolutie. Evolutie is immers de verandering die plaatsvindt door de interactie tussen de verschillende elementen, waaronder onszelf. De mutatie van de verschillende ervaringen, inzichten en wijsheden die vanuit interactie tot ons komen, zorgen voor een versnelling van ons leerproces, maar ook bij dat van de ander.
Groei ontstaat dus vanuit interactie. Dat wil echter niet zeggen dat je hier niet selectief in mag of moet zijn. In je evolutieproces zal je merken dat er momenten zijn waarop je afscheid neemt van mensen, werk of andere zaken die op een gegeven moment niet meer bij je passen. Als het ware als een organisch proces komen er vervolgens nieuwe mensen, werk of zaken op je pad die hun plaats weer innemen en het totaal op een hoger niveau brengen. De aansluiting vindt als het ware plaats op basis van een ander trillingsniveau, iets waardoor een weg terug ook niet meer mogelijk is, simpelweg niet meer aansluit op wie je nu bent. Het selectief zijn is dus enerzijds een automatisch proces, anderzijds is het soms noodzakelijk om heel bewust bepaalde zaken af te sluiten en te kiezen voor iets nieuws.