Interactie
Onlangs las ik een berichtje van iemand over het schrijven en het vervolgens delen hiervan. Alhoewel deels geïnspireerd, blijkt elk verhaal ook een stukje eigen beleving. Sterker nog, wanneer je je goed afstemt op het verhaal en de schrijver, dan voel je vaak feilloos aan wat er wel of niet “klopt” en in welk proces de schrijver zit.
Het “niet” kloppen maakt het lezen echter juist interessant. Want enerzijds kan het inderdaad zijn dat de schrijver in zijn proces de dingen verwoordt en de zaken dus gekleurd vanuit zíjn emotie (ego) weergeeft. Anderzijds kan het verhaal juist daarom ook allerlei zaken in beweging zetten bij de lezer. Want alhoewel het verhaal bij de schrijver hoort, de achterliggende processen zijn vaak universeel en kunnen dus ook op een heel ander vlak bij de lezer iets in beweging zetten.
Schrijven is wat mij betreft als het leven; een interactie tussen onszelf en onze omgeving. Voor lezen geldt in feite hetzelfde. Wanneer we ervoor open staan geeft onze omgeving ons allerlei inzichten, zoals het schrijven én het lezen dat ook kan doen. Word je dus geraakt of voel je het proces van de schrijver, ga dan op ontdekkingsreis bij jezelf en kijk wat hetgeen is wat er bij jou nog uitgezuiverd mag worden.
De mens is een complex wezen. Complex omdat we een rugzak bij ons dragen die vaak gevuld is met ervaringen uit verschillende levens. Complex ook omdat we door allerlei interactie, inclusief de interactie vanuit deze rugzak, vaak reageren op onze omgeving zonder hierin onze eigen rol te erkennen. En zeker complex omdat alles vanuit de dualiteit op deze wereld een keuze vereist en we niet geleerd hebben om het gewoon te kunnen laten zijn.
Zowel lezen als schrijven is daarom voor mij een heerlijke vorm van interactie. Beiden kennen een tijdloze benadering omdat je niet afhankelijk bent van het moment. Het stelt je in staat te verinnerlijken, te beschouwen, te reflecteren en vervolgens dat eruit te halen wat voor jou op dat moment gewenst is. Lees een verhaal over een half jaar opnieuw en je zult merken dat je het op een andere manier beleeft en er andere zaken worden losgemaakt.
In het algemeen geldt dat de kracht van interactie zit in het opzoeken van grenzen en het maken van bewuste keuzes. Het niet blijven hangen in oude patronen, het niet maar meegaan in de beleving van een ander omdat het makkelijk is, het bewust kiezen voor een afgestemde interactie die resulteert in duidelijkheid, zuiverheid en groei. Afgestemde interactie staat boven de persoonlijke beleving en zorgt ervoor dat we in alles wat we doen kijken naar wat het bij ons doet, waar onze triggers zitten, waar wij nog kunnen groeien.
De kracht van interactie zit echter ook in lachen, plezier maken, het vinden van het kind in onszelf! Door deze factoren te combineren wordt het leven een feestje, ongeacht wat er om ons heen gebeurt. Dus gooi die grijze deken af, bloei open en laat je werkelijke zelf zien. Accepteer dat er hierdoor mensen afvallen en ervaar dat er nieuwe mensen bij komen waarmee je steeds meer in staat zult zijn van het leven een feestje te maken. Niet door te negeren wat er speelt, maar doordat de interactie met je omgeving steeds zuiverder wordt, er geen belemmeringen meer zijn om jezelf te tonen en je gewoon kunt Zijn.
Als mens kunnen we enkel groeien door interactie. De triggers die de dingen in beweging zetten en duidelijk maken komen altijd van buiten. Als mens ben ik daarom dankbaar voor mijn omgeving, de interactie hiermee en de inzichten die het oplevert. Met het schrijven ben ik dankbaar voor de reacties die ik terugkrijg en de prachtige interactie die dit geeft en mij uiteindelijk ook nóg meer inzicht verschaft. Ik hoop dat het lezen voor jou hetzelfde mag doen!