Persoonlijke groei laat zich niet sturen…. Of toch wel? Ik kan me nog haarzuiver het moment voor de geest halen dat we in gesprek waren en de opmerking maakten het gevoel te hebben dat we stil stonden. We hebben toen letterlijk het verzoek uitgesproken om meer beweging in ons leven te brengen en de groei te versnellen. Dat hebben we geweten! Het heeft ons grote moeite gekost het hoofd überhaupt boven water te houden en we zijn inmiddels blij met de schijnbare rust waar we op dit moment mee te maken hebben.
Schijnbaar, omdat we inmiddels ook hebben mogen ervaren dat ondanks bovenstaande, groei altijd aanwezig is en niet wordt gestuurd vanuit persoonlijke wil. Juist nu, in een periode van rust, is er ruimte om synchroniciteit te mogen ervaren, nog sensitiever te worden en nog meer af te leren stemmen op onze kern. Tevens een uitstekende periode om de kennis en ervaring daadwerkelijk om te zetten naar een nieuwe manier van leven waarin ik de kennis ook werkelijk in mijn leven integreer.
Want alhoewel we alle tijd krijgen om wijzer te worden en hierin elke keuze de goede is, vanuit angst gedreven is het vaak eenvoudiger om in oude patronen vast te blijven zitten. Ik herken dit ook bij mijzelf. De laatste jaren hebben me ontzettend veel extra kennis opgeleverd middels een persoonlijke coach, een loopbaanbegeleider, persoonlijke groeitrajecten en cursussen alsook het wekelijks deelnemen aan Kosmosofie-avonden waar met name bewustwording een grote rol speelt.
Wat ik hierbij vanuit mijn ego als zeer onprettig heb ervaren en nog steeds ervaar, is de verplichting naar jezelf om vervolgens deze nieuwe kennis ook te gaan toepassen in je leven. De grootste valkuil bij alle cursussen, trainingen etc… is ons ego, wat probeert vast te houden aan oude patronen en ons regeert vanuit op angst gebaseerd oordelen. Ons ego vertelt ons dat we al goed bezig zijn door de deelname aan de cursus, het lezen van een boek etc…., wat ons dan weer ontheft van de verplichting er daadwerkelijk iets mee te gaan doen. Door echter elke dag bewust bezig te zijn met het in kleine stapjes werkelijk toepassen van de opgedane kennis, went echter ook mijn ego langzaamaan aan de nieuwe situatie en groeit hierbij ongemerkt mee.