Liefde begint bij...
De liefde… waarschijnlijk het meest besproken onderwerp. Veel films, boeken maar dichterbij ook de vrede of onvrede bij jezelf vinden hun oorsprong in de liefde. Maar waarom gaat het eigenlijk zo vaak fout in de liefde en is de liefde wel hetgeen we moeten nastreven? Waarschijnlijk een blog met een hoop dooddoeners en inkoppertjes, juist omdat de liefde zo veelbesproken is. En toch.. met ruim 43% scheidingen in Nederland en zelfs ruim 70% in België wordt het misschien tijd dat we eens op een andere manier gaan kijken naar datgene wat wij liefde noemen.
Liefde ontstaat meestal vanuit verliefdheid. We komen iemand tegen waar we ons toe aangetrokken voelen, vervolgens beginnen de hersenen hormonen aan te maken zoals dopamine, noradrenaline, serotonine en PEA. Het gevolg is dat lichaam en geest op zijn kop gezet worden en we in een soort extase terechtkomen; de vlinders in de buik. Verliefdheid is dus eigenlijk een chemisch proces vanuit de hersenen, wat verslavend werkt maar helaas nooit eeuwig duurt. We verlangen naar meer, het lichaam zelf zal echter de productie langzaamaan weer stopzetten waardoor de verliefdheid na verloop van tijd weer verdwijnt en op dat moment misschien heeft plaatsgemaakt voor liefde.
Verliefdheid zorgt ervoor dat we de ander vaak door een roze bril bekijken. Vroeg of laat komen we er echter meestal achter dat het ideaalbeeld wat we voor ogen hadden bij en met de ander, misschien toch niet helemaal juist was. Echte menselijke liefde, het houden van, is echter dieper verweven in ons mens zijn dan verliefdheid en heeft te maken met vertrouwen, het alles kunnen delen, werkelijke verbondenheid.
En juist dat is hetgeen wat de liefde zo kwetsbaar maakt, want wees eerlijk; in hoeverre durf jij werkelijk alles te delen? Of met andere woorden; in hoeverre houd je werkelijk van jezelf, durf je jezelf volledig te accepteren met alles wat erbij hoort? En durf je dus ook volledig open te zijn naar de ander, maar kun je ook de ander volledig accepteren in zíjn ZIJN?
De achtergrond van problemen zit vaak in ons zelfbeeld, grotendeels ontstaan vanuit onze opvoeding en het onrealistische beeld wat er via televisie en andere media wordt geschetst waar we aan dienen te voldoen. En juist omdat we er niet aan kunnen voldoen durven we vaak niet volledig onszelf te zijn. We doen ons anders voor, dingen worden niet meer uitgesproken en we leven dus een surrealistisch leven. Ergens diep van binnen groeit echter de onvrede vanuit onrealistisch verwachtingen, maar vooral het foutieve zelfbeeld, wat uiteindelijk kan uitgroeien tot iets wat resulteert in die 43% of zelfs 70% echtscheidingen.
De oplossing is echter niet de echtscheiding met je partner, de oplossing is een echtscheiding met het onrealistische beeld van jezelf! Het beeld wat zich in al die jaren heeft gevormd op basis van uiterlijke prikkels, waarbij we zijn ontleerd te houden van wie we werkelijk zijn en daar volledig op te durven vertrouwen. We zoeken de stabiliteit en dus het vertrouwen bij de ander, buiten onszelf terwijl we de basis juist weer in onszelf moeten leren te vinden.
Terug dus naar de titel; Liefde begint bij….
Werkelijke liefde is de liefde voor jezelf. Jezelf volledig kunnen accepteren. Maar dus ook naar jezelf durven kijken en daar waar je iets waarneemt wat misschien wat minder goed voelt, op zoek gaan naar de achterliggende oorzaak en hier iets mee gaan doen. Het loslaten van bepaalde normeringen, patronen, verwachtingen, steeds verder naar binnen om uiteindelijk de rust te vinden in volledige acceptatie van alle zijn. Een proces wat ons leven lang duurt en wat we met een beetje geluk samen met onze partner kunnen doen. Een proces ook waarbij je doordat je samen werkt aan je eigen zijn, steeds dichter bij elkaar komt, steeds verder versmelt, steeds beter in staat bent om je diepere gevoelens met elkaar te delen. Maar ook een proces waarbij je daardoor steeds minder handelt vanuit een ego-gedreven eigen belang omdat je de werkelijke verbondenheid met alles en iedereen op een dieper niveau weer leert voelen.
Eigenlijk is werkelijke liefde niet de liefde voor een persoon en dus in essentie ook niet de liefde voor jezelf. Werkelijke liefde is een Universele, alles overstijgende liefde. Een liefde voor alles en iedereen vanuit volledige acceptatie en vanuit werkelijke diepere verbondenheid. Maar vooral ook een liefde voor alles en iedereen. Door onszelf volledig te gaan doorzien leren we alles te doorzien, begrijpen we volledig dat alles erbij hoort, gaan we steeds meer leven vanuit ons hart en kunnen we dus onszelf overgeven aan werkelijke acceptatie van alles. En eerlijk is eerlijk, ook ik ben nog op weg; wij zijn nog op weg. Maar door op weg te zijn en werkelijk te durven kijken naar onszelf, leren we ook steeds meer in contact te komen met deze Universele liefde. Een weg waarbij wat wij willen, wat wij vinden, wat wij denken steeds minder een rol speelt en ons zijn uiteindelijk plaats zal maken voor een volledig en onbegrensd werkelijk ZIJN.
Wanneer je eenmaal op deze weg zit, gaan er in eerste instantie korte momenten komen dat je deze onbegrensde alles overstijgende liefde gaat ervaren. Des te verder op de weg, des te verder dit onbegrensde ZIJN zal gaan integreren. Eén ding is zeker; heb je het eenmaal mogen ervaren dan is er geen weg meer terug en is klaar helder wat het einddoel gaat zijn. Ieder op zijn wijze en in zijn eigen tempo.
En wat nu met de menselijke liefde? Hoe dichter we bij de staat van zijn komen die ik net beschreef, hoe minder we nog hangen aan die staat van zijn die we menselijke liefde noemen. De band met je partner heeft plaatsgemaakt voor iets wat de menselijke liefde ver overstijgt. Iets waarbij de potentie van de individu volledig tot zijn recht kan en mag komen, en je steeds dichter bij elkaar komt vanuit werkelijke hartelijkheid en werkelijke belangeloosheid. Dus geniet van de weg, geniet van elkaar en leer steeds meer genieten van deze alles overstijgende liefde. Tot onze taak op aarde is volbracht en we werkelijk thuis mogen komen.
Werkelijke liefde is de liefde voor jezelf. Jezelf volledig kunnen accepteren. Maar dus ook naar jezelf durven kijken en daar waar je iets waarneemt wat misschien wat minder goed voelt, op zoek gaan naar de achterliggende oorzaak en hier iets mee gaan doen. Het loslaten van bepaalde normeringen, patronen, verwachtingen, steeds verder naar binnen om uiteindelijk de rust te vinden in volledige acceptatie van alle zijn. Een proces wat ons leven lang duurt en wat we met een beetje geluk samen met onze partner kunnen doen. Een proces ook waarbij je doordat je samen werkt aan je eigen zijn, steeds dichter bij elkaar komt, steeds verder versmelt, steeds beter in staat bent om je diepere gevoelens met elkaar te delen. Maar ook een proces waarbij je daardoor steeds minder handelt vanuit een ego-gedreven eigen belang omdat je de werkelijke verbondenheid met alles en iedereen op een dieper niveau weer leert voelen.
Eigenlijk is werkelijke liefde niet de liefde voor een persoon en dus in essentie ook niet de liefde voor jezelf. Werkelijke liefde is een Universele, alles overstijgende liefde. Een liefde voor alles en iedereen vanuit volledige acceptatie en vanuit werkelijke diepere verbondenheid. Maar vooral ook een liefde voor alles en iedereen. Door onszelf volledig te gaan doorzien leren we alles te doorzien, begrijpen we volledig dat alles erbij hoort, gaan we steeds meer leven vanuit ons hart en kunnen we dus onszelf overgeven aan werkelijke acceptatie van alles. En eerlijk is eerlijk, ook ik ben nog op weg; wij zijn nog op weg. Maar door op weg te zijn en werkelijk te durven kijken naar onszelf, leren we ook steeds meer in contact te komen met deze Universele liefde. Een weg waarbij wat wij willen, wat wij vinden, wat wij denken steeds minder een rol speelt en ons zijn uiteindelijk plaats zal maken voor een volledig en onbegrensd werkelijk ZIJN.
Wanneer je eenmaal op deze weg zit, gaan er in eerste instantie korte momenten komen dat je deze onbegrensde alles overstijgende liefde gaat ervaren. Des te verder op de weg, des te verder dit onbegrensde ZIJN zal gaan integreren. Eén ding is zeker; heb je het eenmaal mogen ervaren dan is er geen weg meer terug en is klaar helder wat het einddoel gaat zijn. Ieder op zijn wijze en in zijn eigen tempo.
En wat nu met de menselijke liefde? Hoe dichter we bij de staat van zijn komen die ik net beschreef, hoe minder we nog hangen aan die staat van zijn die we menselijke liefde noemen. De band met je partner heeft plaatsgemaakt voor iets wat de menselijke liefde ver overstijgt. Iets waarbij de potentie van de individu volledig tot zijn recht kan en mag komen, en je steeds dichter bij elkaar komt vanuit werkelijke hartelijkheid en werkelijke belangeloosheid. Dus geniet van de weg, geniet van elkaar en leer steeds meer genieten van deze alles overstijgende liefde. Tot onze taak op aarde is volbracht en we werkelijk thuis mogen komen.
