ABC-Energetics

Atman Buddhi Concentration en meer...

De stuiptrekkingen van het ego

De stuiptrekkingen van het ego Het was alweer twee jaar geleden dat we een zogenaamde Satsang hadden bijgewoond. Afgelopen weekend was dan ook een heerlijk thuiskomen met gelijkgestemden waarbij alles gedeeld en oordeel-loos bekeken mocht worden. Wat is het toch fijn om vanuit de universele wijsheid de zaken belicht te krijgen en zo tot inzichten te komen. En wat is het toch confronterend wanneer je er wederom achter komt dat je ego je nog steeds dubbel en dwars in de weg zit en verweven zit tot in de kleinste haarvaatjes van ons zijn.

Onze opvoeding, Karmisch verleden, gecreëerde angsten, alles vol overgave gebruikt door ons ego om vooral maar niet te veranderen, zorgt ervoor dat we ons hele leven op weg zullen blijven. Door te herkennen, te erkennen en te onderzoeken zijn we echter in staat om de tijd te gebruiken om emoties op te lossen en uiteindelijk alles zo volledig mogelijk te kunnen laten zijn.

Voor alles wat we meemaken, meegemaakt hebben, maar ook onze visualisatie van de toekomst, geldt dat de manier waarop we ermee omgaan volledig bepalend is voor de impact die het heeft. Immers, passeert een gedachte en laten we hem gewoon zijn om hem vervolgens voorbij te laten gaan, dan zal de impact te verwaarlozen zijn. Maar wanneer we hem vol omarmen en enkel maar groter maken, dan wordt een mug een olifant en zal een ogenschijnlijk probleem al snel het positieve volledig overschaduwen.

En toch ben ik dankbaar. Dankbaar voor alle weerstand die ik tijdens dit weekend weer heb mogen voelen, alle zogenaamde belemmeringen die weer voorbij zijn gekomen, alle beperkingen die ik weer heb mogen voelen maar eigenlijk geen beperking zijn. Zaken als eigenwaarde, vertrouwen in de verbinding die ik heb maar nog steeds te weinig gebruik, de realisatie dat we samen bergen kunnen verzetten maar opvoeding, meningen en opvattingen van anderen hierin nog teveel bepalend zijn. Allemaal zaken waar we nog aan mogen werken. Vol vertrouwen echter omdat we inmiddels van herkennen naar erkennen zijn en nu naar volledige onbewogenheid mogen verder groeien. De handvaten die we meegekregen hebben die helpen hierbij.

En ondanks de dankbaarheid voor alle verhelderende momenten, geef ik eerlijk toe dat ik het soms ook als super vermoeiend, confronterend en uitzichtloos ervaar. Wederom het ego wat me weer volledig in de luren legt en me probeert te motiveren om alles vooral zo te laten blijven zoals het is en maar zeker geen energie te steken in de weg naar verdere verlichting.

Oh wat zou ik graag de bochten die we nog te nemen hebben afsnijden en recht op mijn doel afgaan. En toch horen al deze bochten erbij en mogen we dankbaar zijn voor de dingen die we elke dag weer mogen ervaren om ervan leren. Want wanneer we bereid zijn wérkelijk te kijken kent élke dag, élk uur, élke minuut wel een moment van bezinning. Het is aan ons om deze momenten te herkennen en er vervolgens iets mee te doen.

En juist daarom was afgelopen weekend een heerlijk thuiskomen met gelijkgestemden. Allemaal fijne mensen met hetzelfde doel voor ogen en met de openheid om er samen voor te gaan.

De komende periode gaan we gebruiken om de verkregen inzichten verder te mogen integreren in ons leven. Voor mij geldt hierbij vooral dat ik nog verder de controle los mag laten en mag leren vertrouwen. Om vervolgens vanuit volledig vertrouwen en een duidelijk einddoel voor ogen, mijn weg verder te lopen. En wees eerlijk; wanneer je het wérkelijk begrijpt… wat heb je dan eigenlijk nog meer te willen…?
Go to top