De verstilling na de storm
Mogelijk herken je het; van die periodes waarin er van alles gebeurt, alles in beweging is en de ogenschijnlijke stabiliteit van het bekende even lijkt weg te vallen. De oplossing ligt misschien wel dichterbij dan je denkt… Voor velen zijn de laatste maanden een rollercoaster geweest. En nog steeds is er van alles in beweging waardoor iets wat vroeger misschien een vanzelfsprekendheid leek, nu opnieuw bekeken mag worden. Letterlijk op alle vlakken worden we getriggerd en het lijkt er zelfs op dat dit misschien wel hét decennium wordt waarin “oude” kennis en/of systemen aangaande bijvoorbeeld de politiek, economie, werk of het milieu volledig het veld moeten gaan ruimen voor iets nieuws. De laatste periode komen hier dan nog eens bepaalde astrologische aspecten bij die maar weinig of zelden voorkomen, aanvullend nog een supermaan, om de situatie alleen nog maar eens meer in beweging te zetten.
Wanneer we vasthouden aan oude patronen, oude zekerheden en ons geluk afspiegelen aan de buitenwereld, dan is dit zeker een periode die ongemakkelijk voelt. Maar wanneer we bereid zijn om ook onze positie in het geheel te heroverwegen, is dit ook hét moment om in beweging te komen en stappen te zetten!
Ik zeg wel eens ‘Het leven dwingt’ en diep van binnen weet ik dat dit daadwerkelijk ook het geval is. We hebben dingen te leren in ons leven, waarbij we vanuit ons denken de overtuiging hebben dat we het leven, ons leven, kunnen controleren. En inderdaad, dit is zeker zo; door de keuzes die we maken gaan we een bepaalde richting op waarmee we het onszelf in het moment makkelijker of misschien ongemakkelijker maken. Feit is echter dat we de levenslessen die mogelijk wat ongemak met zich meebrengen en dus ontwijken, vroeg of laat weer opnieuw op ons pad krijgen. Steeds een beetje meer aanwezig, steeds meer vragend om actie, tot we gedwongen worden ernaar te gaan kijken. Wanneer we bewuster worden op ons pad, leren we meer open te staan voor onze levenslessen en zullen we de signalen dus ook eerder gaan herkennen. Hiermee wordt de weg korter, wat niet wil zeggen dat we soms toch stukken vinden bij onszelf die we misschien liever niet zien en dus zo lang mogelijk uit de weg blijven gaan. Ook hier geldt…. tot het leven ons begint te dwingen…
En juist dit aspect in combinatie met alles wat er gaande is, is voor veel mensen de reden dat we het gevoel hebben in de rollercoaster te zitten. Op allerlei vlakken komen er zaken aan het licht, worden de kaarten opnieuw geschud en worden we gedwongen om in beweging te komen. En ja, zeker wanneer we vast willen houden aan oude patronen, de uiterlijke schijn en dus niet bereid zijn om naar onze rol te gaan kijken, voelt dit verre van gemakkelijk.
Wanneer je hier doorheen kijkt, openstaat voor zelfreflectie, je verdriet, je angsten, de donkere kant van jezelf durft toe te laten… dan is dit misschien wel de mooiste periode die er in je leven voorbij zal komen.
En daar lag voor mij ook de oplossing. Na een aantal weken die ik voor mijzelf tenminste turbulent zou willen noemen, begon langzaamaan door te dringen dat het zo niet verder kon. De weerstand en hiermee de onrust namen in eerste instantie onbewust toe, tot bepaalde patronen pijnlijk zichtbaar werden. De realisatie dat bepaalde thema’s mijn gehele leven een rol hadden gespeeld en het nu tijd wordt om hier definitief afstand van te gaan nemen.
De oplossing ligt op dat moment in de acceptatie en de verstilling. Allereerst de acceptatie dat een bepaald thema zich aandient. Door vervolgens te verstillen en even bewust uit de emotie te stappen komt er ruimte om de werkpunten duidelijk te krijgen en kan er verder naar gekeken worden. Voor mij gold dat het diepgewortelde patronen waren, waardoor dit geen eenvoudig proces was en regelmatig verre van gemakkelijk voelde.
Het herkennen van de patronen en vervolgens een goed gesprek heeft ervoor gezorgd dat ik de switch kon maken waarbij ik in de erkenning en de acceptatie kon stappen. Jezelf realiseren dat de gevoelens er gewoon mogen zijn, dat alles erbij hoort en dat je wordt gesteund in je processen. Maar ook dat je aan de slag zult moeten, wetende dat de patronen je in je lagere zelf houden en je hiermee belemmeren om ruimte te creëren voor verdere groei. Hét moment dus om terug in de rust te komen en de emotie plaats te laten maken voor verstilling en zo tot de werkelijk acceptatie te komen en patronen te gaan veranderen.
Inmiddels zijn we een aantal weken verder en hebben we tevens weer eens live een Satsang kunnen bijwonen. Een thuiskomen met gelijkgestemden waarbij oordeel-loos besproken kan worden en waar je door de toelichting die op de, veelal universele, processen wordt gegeven versneld tot verdere inzichten en acceptatie kunt komen. Een periode die heeft geleid tot verdere verstilling, het verduidelijken van mijn persoonlijke thema, waarbij vervolgens in de verstilling de antwoorden vanuit de verbondenheid met het hogere zelf neutraal en zuiver werden gepresenteerd.
En dat is misschien ook wel de boodschap die ik eenieder wil meegeven. Zeker in deze periode van energetische hectiek kunnen we de weg soms even kwijt lijken te zijn. Het ís echter ook precies de weg zoals deze behoort te zijn. Door ons aan de hectiek te onttrekken zijn we in staat om in een soort van helicopterview vanuit verstilling en contact met onze innerlijke stem tot antwoorden te kunnen komen en lering te trekken uit de situatie.
Waarom worden we getriggerd, waarom voelen we ons ongemakkelijk, waar in onze psyche, ons ego, worden we geraakt? Welke patronen liggen hierachter, waar komen deze vandaan, om ze zo vervolgens te leren begrijpen maar er ook afscheid van te gaan nemen. Elke situatie is zoals hij is, het is ons denken, ons referentiekader, onze psyche, die er een verhaal bij maakt en ons in de beleving trekt. Enkel de bewustwording, het verstillen en bij onszelf op zoek gaan naar de antwoorden zal ons helpen in de werkelijke rust te komen. Een rust waarbij we vanuit liefde-wijsheid elke situatie leren omarmen en alles leren laten zijn.
Ik heb voor mezelf de afgelopen weken weer een aantal patronen mogen doorbreken wat me weer een stapje verder in deze rust heeft gebracht. De hectiek is er nog steeds, de veranderingen staan op elke hoek te wachten, door te weten waar de patronen vandaan komen en hier werkelijk verandering in te brengen ben je echter in staat om je uit de slachtofferrol te trekken en er te gaan staan. Steeds weer een beetje meer de rots in de branding…
Het herkennen van de patronen en vervolgens een goed gesprek heeft ervoor gezorgd dat ik de switch kon maken waarbij ik in de erkenning en de acceptatie kon stappen. Jezelf realiseren dat de gevoelens er gewoon mogen zijn, dat alles erbij hoort en dat je wordt gesteund in je processen. Maar ook dat je aan de slag zult moeten, wetende dat de patronen je in je lagere zelf houden en je hiermee belemmeren om ruimte te creëren voor verdere groei. Hét moment dus om terug in de rust te komen en de emotie plaats te laten maken voor verstilling en zo tot de werkelijk acceptatie te komen en patronen te gaan veranderen.
Inmiddels zijn we een aantal weken verder en hebben we tevens weer eens live een Satsang kunnen bijwonen. Een thuiskomen met gelijkgestemden waarbij oordeel-loos besproken kan worden en waar je door de toelichting die op de, veelal universele, processen wordt gegeven versneld tot verdere inzichten en acceptatie kunt komen. Een periode die heeft geleid tot verdere verstilling, het verduidelijken van mijn persoonlijke thema, waarbij vervolgens in de verstilling de antwoorden vanuit de verbondenheid met het hogere zelf neutraal en zuiver werden gepresenteerd.
En dat is misschien ook wel de boodschap die ik eenieder wil meegeven. Zeker in deze periode van energetische hectiek kunnen we de weg soms even kwijt lijken te zijn. Het ís echter ook precies de weg zoals deze behoort te zijn. Door ons aan de hectiek te onttrekken zijn we in staat om in een soort van helicopterview vanuit verstilling en contact met onze innerlijke stem tot antwoorden te kunnen komen en lering te trekken uit de situatie.
Waarom worden we getriggerd, waarom voelen we ons ongemakkelijk, waar in onze psyche, ons ego, worden we geraakt? Welke patronen liggen hierachter, waar komen deze vandaan, om ze zo vervolgens te leren begrijpen maar er ook afscheid van te gaan nemen. Elke situatie is zoals hij is, het is ons denken, ons referentiekader, onze psyche, die er een verhaal bij maakt en ons in de beleving trekt. Enkel de bewustwording, het verstillen en bij onszelf op zoek gaan naar de antwoorden zal ons helpen in de werkelijke rust te komen. Een rust waarbij we vanuit liefde-wijsheid elke situatie leren omarmen en alles leren laten zijn.
Ik heb voor mezelf de afgelopen weken weer een aantal patronen mogen doorbreken wat me weer een stapje verder in deze rust heeft gebracht. De hectiek is er nog steeds, de veranderingen staan op elke hoek te wachten, door te weten waar de patronen vandaan komen en hier werkelijk verandering in te brengen ben je echter in staat om je uit de slachtofferrol te trekken en er te gaan staan. Steeds weer een beetje meer de rots in de branding…
