NU is hét moment
Veel mensen hebben er last van; uitstelgedrag. En ja, ook ik betrap me er wel eens op. Waar komt dat gedrag nou eigenlijk vandaan en wat kunnen we eraan doen? Uitstelgedrag kenmerkt zich door het structureel in de tijd naar achteren schuiven van bepaalde zaken. Soms zijn het kleine dingen zoals bijvoorbeeld het opschudden van een bed, het doen van de afwas, maar vaak zijn het ook grotere items waarbij we een werkelijke deadline hebben.
En alhoewel uitstelgedrag meestal als “negatief” bestempeld wordt, blijkt dat het voor een bepaalde groep mensen ook positief kan werken. De oplopende druk van de deadline zorgt dat ze op het moment suprême juist beter presteren, de deadline halen en uiteindelijk een mooi stukje werk hebben opgeleverd. Maar waar komt deze reactie nou eigenlijk vandaan? Voor de groep mensen waar ik het net over had, blijkt vaak “verveling” een item te zijn, waarbij de compensatie zit in een verslavend gedrag waarbij continue de grenzen van het (nog net) haalbare worden opgezocht.
Gaan we wat dieper graven dan blijkt dat uitstelgedrag altijd voortkomt uit achterliggende emotionele gevoelens. Angst, onzekerheid (faalangst, perfectionisme), verveling of zelfs een vorm van haat kan een achterliggende emotie zijn die uitstelgedrag veroorzaakt. Universitair onderzoek heeft uitgewezen dat uitstelgedrag vaak een complex emotioneel spel is waarbij het ego alles aanwendt om vooral maar niet met de diepere oorzaak aan de slag te moeten. Wat je hierbij veel ziet is dat de diepere oorzaak vaak in (negatieve) ervaringen vanuit onze jeugd blijkt te liggen.
Dit wetende zou de oplossing dus eigenlijk heel simpel kunnen zijn. Ga met je emoties aan de slag en je uitstelgedrag verdwijnt als sneeuw voor de zon. Tja…was het maar zo simpel.
Het ego is inventief en zoals ik in een eerdere blog al een uitleg heb gegeven over de werking van ons brein, het is lastig om patronen die we al bijna een leven lang in ons systeem hebben zitten, van de ene op de andere dag overboord te zetten. Zoals de titel echter al aangeeft; NU is echter wel hét moment om er mee aan de slag te gaan!
We mogen ons realiseren dat alles wat er in het verleden gebeurd is, ons heeft gevormd tot wie we zijn. Wat er echter in het verleden heeft plaatsgevonden kunnen we niet meer veranderen, enkel de manier waarop we ernaar kijken. Bovendien kan het ons veel inzichten opleveren over onze eigen rol hierin, hoe we reageren op onze omgeving, kortom over hoe ons brein dus.
Het begint dus bij volledige acceptatie van wie we zijn, alsook de omstandigheden die ons hebben gemaakt tot wie we zijn. Wanneer we ons dit volledig realiseren en weer leren om liefdevol te reflecteren, naar onszelf te gaan kijken zonder enig oordeel, zijn we ook in staat om te gaan veranderen.
Wat we vervolgens mogen gaan doen, is het op zoek gaan naar de achterliggende emotie die het uitstelgedrag veroorzaakt. Waarom kom je ’s-morgens bijvoorbeeld moeilijk je bed uit? De diepere oorzaak hierachter kan heel divers zijn. De angst om weer in het gevoel van verveling terecht te komen, of bijvoorbeeld de onzekerheid over je eigen kunnen en dus de angst om te falen. Enkel onderzoek naar ons eigen patroon en achterliggende emoties zal ons hierin verder kunnen brengen. Want waar komt die angst om te falen vandaan en is dit gevoel nog wel realistisch?
Dit is ook de reden dat cursussen zoals timemanagement, effectiever werken etc. vaak slechts een tijdelijk resultaat hebben. De achterliggende (emotionele) reden wordt niet weggenomen en we vallen dus al snel weer terug in oude patronen. Een prachtige afleidingstactiek om maar niet tot de kern te hoeven komen.
Bij uitstelgedrag ontstaat ook vrijwel altijd een unheimisch gevoel. Het gevoel dat er iets eigenlijk niet klopt waarbij we vanuit ons ego gedreven een risico nemen wat mogelijk resulteert in een bevestiging van hetgeen we diep van binnen voelen. Een “Zie je wel dat…” waarbij je de rest mag invullen. Wanneer we dus een unheimisch gevoel ervaren is er een belangrijke taak voor ons weggelegd om op onderzoek uit te gaan.
Tja, en waarom is NU het moment? Simpelweg omdat we leven in het NU. Blijf dus niet hangen in het verleden maar leer ervan en leer het vervolgens ook los te laten. Hetzelfde geldt voor de toekomst. We hebben enkel invloed op wat we nu doen, inclusief het krijgen van de inzichten achter ons uitstelgedrag. Laten we dus leven in het nu, maar vooral ook NU aan de slag gaan!
Het begint dus bij volledige acceptatie van wie we zijn, alsook de omstandigheden die ons hebben gemaakt tot wie we zijn. Wanneer we ons dit volledig realiseren en weer leren om liefdevol te reflecteren, naar onszelf te gaan kijken zonder enig oordeel, zijn we ook in staat om te gaan veranderen.
Wat we vervolgens mogen gaan doen, is het op zoek gaan naar de achterliggende emotie die het uitstelgedrag veroorzaakt. Waarom kom je ’s-morgens bijvoorbeeld moeilijk je bed uit? De diepere oorzaak hierachter kan heel divers zijn. De angst om weer in het gevoel van verveling terecht te komen, of bijvoorbeeld de onzekerheid over je eigen kunnen en dus de angst om te falen. Enkel onderzoek naar ons eigen patroon en achterliggende emoties zal ons hierin verder kunnen brengen. Want waar komt die angst om te falen vandaan en is dit gevoel nog wel realistisch?
Dit is ook de reden dat cursussen zoals timemanagement, effectiever werken etc. vaak slechts een tijdelijk resultaat hebben. De achterliggende (emotionele) reden wordt niet weggenomen en we vallen dus al snel weer terug in oude patronen. Een prachtige afleidingstactiek om maar niet tot de kern te hoeven komen.
Bij uitstelgedrag ontstaat ook vrijwel altijd een unheimisch gevoel. Het gevoel dat er iets eigenlijk niet klopt waarbij we vanuit ons ego gedreven een risico nemen wat mogelijk resulteert in een bevestiging van hetgeen we diep van binnen voelen. Een “Zie je wel dat…” waarbij je de rest mag invullen. Wanneer we dus een unheimisch gevoel ervaren is er een belangrijke taak voor ons weggelegd om op onderzoek uit te gaan.
Tja, en waarom is NU het moment? Simpelweg omdat we leven in het NU. Blijf dus niet hangen in het verleden maar leer ervan en leer het vervolgens ook los te laten. Hetzelfde geldt voor de toekomst. We hebben enkel invloed op wat we nu doen, inclusief het krijgen van de inzichten achter ons uitstelgedrag. Laten we dus leven in het nu, maar vooral ook NU aan de slag gaan!
