Voornemens zijn er om overboord te gooien!
Het nieuwe jaar is weer begonnen. Een moment waarop velen van ons nog eens terugkijken en voor het nieuwe jaar toch écht besluiten om de dingen beter of in ieder geval anders te gaan doen. Mijn motto is; gooi al deze voornemens overboord! Het schijnt dat ongeveer 8 op de 10 mensen één of meerdere goede voornemens heeft voor het nieuwe jaar. De meeste voornemens hebben te maken met gezondheid. Minder stress, meer sporten en natuurlijk afvallen staan hoog op het lijstje. Op zich allemaal mooie doelen, maar meer dan 80 procent hiervan blijkt na ongeveer drie weken weer volledig op de achtergrond te zijn beland en we gaan weer vrolijk door met hoe we bezig waren.
Wanneer we wat verder op onderzoek gaan blijkt dat een hoop mensen diep van binnen wel de wens hebben om gezonder, bewuster of meer in synergie met hun omgeving zouden willen leven. De goede voornemens zouden hier dan een bijdrage aan moeten gaan geven. Helaas blijkt ook dat de meeste mensen vervolgens hun voornemens niet concreet genoeg formuleren, een negatieve lading hebben of sociaal verantwoord maar niet in lijn met wat we diep van binnen zelf zouden willen.
Het niet concreet maken van doelen helpt ons om ze vervolgens te kunnen negeren en gewoon weer opgeslokt te kunnen worden door het dagelijkse leven. Geen concrete acties, geen concrete tijdslijn… allemaal redenen waarom we vervolgens worden ingehaald door de tijd en alle prikkels van buitenaf om vervolgens onze zogenaamde doelen te kunnen vergeten.
Hetzelfde geldt voor de negatieve lading. Hoe vaak komt het niet voor dat we ergens “geen” of “niet” gebruiken in een zin. Een mooi voorbeeld is “niet meer zo laat naar bed gaan”, “geen alcohol meer drinken”, “stoppen met roken”. In alle drie de zinnen word je getriggerd door hetgeen waar je juist niet meer mee bezig wilt zijn! Mocht je écht voor de goede voornemens willen gaan, zorg er dan voor dat je het doel wat voortkomt uit je voornemen voorop staat. Bijvoorbeeld “een gezondere levensstijl”, “meer tijd voor mijn vrienden”, “een betere conditie”, “de marathon van 2022 kunnen lopen” etc.
De laatste is misschien wel de belangrijkste omdat vrijwel iedereen continue bezig is met de buitenwereld. De prikkels die we op ons af laten komen door alle (sociale) media en wat we horen van collega’s, vrienden of familie. Op basis hiervan ontstaat het gevoel dat we op een bepaald vlak niet aan de sociaal gewenste verwachtingen voldoen waardoor er een innerlijke onvrede ontstaat. Deze wordt vervolgens verwoord in goede voornemens om het anders te gaan doen.
Mijn advies; gooi alle voornemens die met bovenstaande punten te maken hebben overboord!
Volgens mij ligt de kern in het woord liefde. En dan niet in de vorm van verliefdheid voor een persoon, materieel iets of anderszins. Waar ik over spreek is de werkelijke liefde van binnenuit, wat ik zo zal toelichten.
Het gevoel “verliefdheid” komt vanuit onze hersenen, is emotioneel en kan zelfs verslavend gedrag opleveren. Wat erachter ligt zijn hormonen die op het fysieke en emotionele vlak triggers opleveren die altijd dualistisch zijn. Wordt er voldaan aan de verwachtingen dan ontstaat er een gevoel van euforie. Resultaat is echter ook dat onze hersenen deze staat, dit gevoel graag vast wil houden. Een soort van verslavend gedrag waarbij we ons vaak (deels) afsluiten voor de rest van de wereld en alles met een soort van tunnelvisie benaderen. Net als bij een verslaving is er letterlijk steeds meer voor nodig om dit gevoel in de tijd gezien vast te kunnen houden, iets wat in de praktijk vrijwel altijd onmogelijk is en sowieso de verkeerde drijfveer is om werkelijk geluk te kunnen bereiken.
Het woord liefde waar ik over spreek heeft meer te maken met volledige acceptatie, maar ook het volledig los kunnen laten van de dualiteit. Anders verwoord; het leven vanuit ons hart. Enkel door te leven vanuit ons hart zijn we in staat om ons volledig te verbinden met onszelf, met de bron en met onze omgeving. Zoals binnen een relatie de liefde verder gaat dan een verliefdheid, moeten we op zoek naar de werkelijke liefde in onszelf en mét onszelf. Eigenlijk zou het goede voornemen voor de rest van ons leven moeten zijn dat we in lijn leven met deze liefde.
Deze werkelijke liefde begint bij volledige acceptatie van alles wat is. Geen weerstand, geen boosheid, geen strijd. Het volledig kunnen omarmen en wérkelijk weten dat het erbij hoort en gewoon mag zijn. Het werkelijk weten is vaak een lastig iets omdat, zoals ik al eerder zei, we continue getriggerd worden door onze omgeving en hierbij allerlei verwachtingen, normeringen en zelfs verplichtingen worden opgelegd. Wanneer we echter werkelijk zover zijn dat we vanuit liefde willen gaan leven, komen de keuzes vanzelf en zal je gaan zien dat deze zaken er niet meer toe doen; ze hebben simpelweg geen vat meer op je! Los van wat er dagelijks allemaal op je wordt afgevuurd WEET je gewoon je pad omdat je het NIET WETEN volledig kunt accepteren en je durft te laten sturen door iets wat diep van binnen zit. Zonder strijd, zonder boosheid. Enkel met een wil ten goede die ervoor zorgt dat de voornemens waar we elk jaar mee worstelen een vanzelfsprekendheid gaan worden. Of misschien niet meer relevant zijn omdat we zijn gaan zien dat ze er niet toe doen bij het ervaren van een werkelijk dieper geluk.
Begin dus vandaag, nu, op elk moment van de dag. Werkelijke liefde is niet gebonden aan een jaarwisseling of een ander moment van bezinning. Werkelijke liefde is tijdloos en zit in jezelf!
Volgens mij ligt de kern in het woord liefde. En dan niet in de vorm van verliefdheid voor een persoon, materieel iets of anderszins. Waar ik over spreek is de werkelijke liefde van binnenuit, wat ik zo zal toelichten.
Het gevoel “verliefdheid” komt vanuit onze hersenen, is emotioneel en kan zelfs verslavend gedrag opleveren. Wat erachter ligt zijn hormonen die op het fysieke en emotionele vlak triggers opleveren die altijd dualistisch zijn. Wordt er voldaan aan de verwachtingen dan ontstaat er een gevoel van euforie. Resultaat is echter ook dat onze hersenen deze staat, dit gevoel graag vast wil houden. Een soort van verslavend gedrag waarbij we ons vaak (deels) afsluiten voor de rest van de wereld en alles met een soort van tunnelvisie benaderen. Net als bij een verslaving is er letterlijk steeds meer voor nodig om dit gevoel in de tijd gezien vast te kunnen houden, iets wat in de praktijk vrijwel altijd onmogelijk is en sowieso de verkeerde drijfveer is om werkelijk geluk te kunnen bereiken.
Het woord liefde waar ik over spreek heeft meer te maken met volledige acceptatie, maar ook het volledig los kunnen laten van de dualiteit. Anders verwoord; het leven vanuit ons hart. Enkel door te leven vanuit ons hart zijn we in staat om ons volledig te verbinden met onszelf, met de bron en met onze omgeving. Zoals binnen een relatie de liefde verder gaat dan een verliefdheid, moeten we op zoek naar de werkelijke liefde in onszelf en mét onszelf. Eigenlijk zou het goede voornemen voor de rest van ons leven moeten zijn dat we in lijn leven met deze liefde.
Deze werkelijke liefde begint bij volledige acceptatie van alles wat is. Geen weerstand, geen boosheid, geen strijd. Het volledig kunnen omarmen en wérkelijk weten dat het erbij hoort en gewoon mag zijn. Het werkelijk weten is vaak een lastig iets omdat, zoals ik al eerder zei, we continue getriggerd worden door onze omgeving en hierbij allerlei verwachtingen, normeringen en zelfs verplichtingen worden opgelegd. Wanneer we echter werkelijk zover zijn dat we vanuit liefde willen gaan leven, komen de keuzes vanzelf en zal je gaan zien dat deze zaken er niet meer toe doen; ze hebben simpelweg geen vat meer op je! Los van wat er dagelijks allemaal op je wordt afgevuurd WEET je gewoon je pad omdat je het NIET WETEN volledig kunt accepteren en je durft te laten sturen door iets wat diep van binnen zit. Zonder strijd, zonder boosheid. Enkel met een wil ten goede die ervoor zorgt dat de voornemens waar we elk jaar mee worstelen een vanzelfsprekendheid gaan worden. Of misschien niet meer relevant zijn omdat we zijn gaan zien dat ze er niet toe doen bij het ervaren van een werkelijk dieper geluk.
Begin dus vandaag, nu, op elk moment van de dag. Werkelijke liefde is niet gebonden aan een jaarwisseling of een ander moment van bezinning. Werkelijke liefde is tijdloos en zit in jezelf!
